ORTHOPEDISCH GENEESKUNDE CYRIAX (BASIS EN ADVANCED) MANIPULATIES EN TRACTIES

Cyriax (Orthopedische Geneeskunde) is een diagnostisch systeem dat is ontwikkeld door de Londense orthopedisch chirurg James Cyriax (1904–1985). Hij ontwikkelde een nieuwe wijze voor het onderzoeken van het bewegingsapparaat, waarmee zeer nauwkeurig diverse orthopedische, neurologische en reumatologische aandoeningen kunnen worden vastgesteld.

Hetis een onderzoeksmethode naar de functionele paraatheid van je verschillende gewrichten. Hiertoe behoren je spieren, je pezen, je ligamenten, je gewrichts- en kruisbanden, je slijmbeurzen, je gewrichtskapsel, je synoviaweefsel, je periost en je meniscus.

Deze geheel nieuwe denkwijze bleek uiteindelijk de basis te worden voor de huidige klinische diagnostiek. Het omvat het onderzoek en de behandeling van aandoeningen die in principe niet voor operatieve behandeling in aanmerking komen.

Kenmerkend voor de orthopedische geneeskunde is de systematiek van het klinisch onderzoek dat iedere keer consequent op dezelfde manier wordt uitgevoerd, waardoor een heldere diagnose wordt verkregen.

Na het grondig gewrichtsonderzoek, wordt je letsel via diepe, dwarse fricties voorzien van een goede bloeddoorstroming. Je bloed bevat enerzijds de nodige voedingsstoffen en anderzijds is het een ideaal vervoermiddel om je afvalstoffen mee te nemen. Deze beide factoren helpen je genezingsproces bevorderen. Verder worden adhesies binnenin het weefsel losgemaakt meet een herstel van de normale structuur van het weefsel als gevolg.

Diepe dwarse fricties als behandeling voor spier- en peesletsel zijn bij de meeste sporters goed gekend.

Deze methode heeft zijn therapeutisch nut wanneer:

  • Je een gewrichtletsels hebt zoals een verstuiking, een meniscusletsels, een ontwrichting, een pees- en gewrichtsontsteking, een luxatie en/of artrose.
  • Je een spierletsels hebt zoals een scheur, een verrekking, een verkramping of een peesontsteking.

 

De manipulaties aan de wervelkolom zijn vooral gericht op het vrij maken van  blokkades. Langdurig aanwezige blokkades zijn vaak het gevolg van onjuist bewegen en vormen daarmee een belemmering voor herstel. De behandeling van acute blokkades geeft vaak een snelle terugkeer van functie.
Afhankelijk van de structuur die het wervelkolom-probleem veroorzaakt, kan er ook gekozen worden voor tractie.